ΜΑΪΟΣ 2009 |
Από τις εντυπώσεις για την εκδρομή μας στον Πόρο αναφερόμαστε και στα σχόλια που έκαναν για τη διαγωγή μας όσοι μας είδαν και μας έζησαν στο νησί. Μας έκανε εντύπωση το ότι μας εξέφραζαν αυθόρμητα επαινετικά λόγια, καθώς σύγκριναν τη χαρούμενη και πολιτισμένη ζωντάνια μας με την εικόνα «διάλυσης» των άλλων σχολείων που περνούν από τον τόπο τους στις σχολικές εκδρομές. Στο εστιατόριο όπου φάγαμε, τραγουδήσαμε και χορέψαμε. Οι ιδιοκτήτες και εκεί μας έδωσαν συγχαρητήρια, απαριθμώντας τις ζημιές που τους είχαν προκαλέσει άλλες επισκέψεις μαθητών. Οι περαστικοί στο δρόμο ρωτούσαν ποιο σχολείο είμαστε και μακάριζαν… Ένας τουρίστας από τη Δανία, καθηγητής Πανεπιστημίου στα Παιδαγωγικά, βλέποντας το Σχολείο μας και συνομιλώντας με τους καθηγητές μας είπε πως μένει έκπληκτος από την άριστη συμπεριφορά των Ελλήνων μαθητών και πως θα συστήσει στους φοιτητές του να επισκεφτούν τη χώρα μας για να διδαχτούν από το ήθος που εμπνέουν τα σχολεία μας!..
Η εκδήλωση που έγινε στο Σχολείο μας την επέτειο της Άλωσης της Πόλης ήταν «επεισοδιακή». Η προσκεκλημένη, φιλόλογος κ. Γιολάντα Χατζηανδρέου, είχε προβάλει την πρώτη διαφάνεια της παρουσίασής της και διάβαζε ένα συγκινητικό δημοτικό για τη βαριά ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην Αγια – Σοφιά την τελευταία Θ. Λειτουργία: Οι πιστοί προσεύχονταν με θρήνους και οι κολόνες σειόνταν από τις ψαλμουδιές, όταν …νιώσαμε και μεις να σειούνται οι κολόνες και του Σχολείου μας! Για λίγο αναρωτιόμασταν για την πραγματικότητα όσων ακούγαμε και όσων ζούσαμε. Γρήγορα όμως καταλάβαμε ότι είχαμε δεχτεί αναπάντεχα τον εγκέλαδο. Πράγματι, τη στιγμή αυτή έγινε ένας ισχυρός σεισμός. Βγήκαμε στην αυλή, μένοντας με ανικανοποίητη την επιθυμία να επισκεφτούμε τη Βασιλεύουσα. Ευτυχώς, η ομιλήτρια ήταν ψύχραιμη και δέχτηκε να μας κάνει το ταξίδι έστω προφορικά μόνο. Μας άφησε το DVD που είχε ετοιμάσει, για να το δούμε σε κατάλληλη ευκαιρία. Και πάλι, όμως, νιώθουμε ανικανοποίητοι! Η Κων/πολη μας …τραβάει. Και το ερώτημα ανεβαίνει στα χείλη μας: «Πότε θα …πάμε;».
|