«Τεκνία, φυλάξατε ἑαυτούς ἀπό τῶν εἰδώλων» (Α΄ Ιωάν. ε, 21)
(Παιδιά μου, φυλαχτείτε από τους ψεύτικους θεούς.)
Αγαπητά μας παιδιά,
Με πολλή χαρά σας βλέπουμε σήμερα στην Κατασκήνωσή μας. Καλώς ήρθατε. Σας ευχόμαστε ολόψυχα να περάσετε όλες τις μέρες της Κατασκηνωτικής Περιόδου με χαρά και υγεία και με τον Χριστό και την Παναγία μας να σας συντροφεύουν στις παρέες σας και στα παιχνίδια σας.
Σεις, τα παιδιά που έχετε έρθει στην Κατασκήνωση, είστε όλα βαπτισμένα και έχετε το καθένα το χριστιανικό του όνομα. Κανένα παιδί από τη συντροφιά μας δε θέλει να προδώσει τη χριστιανική πίστη του. Αυτή η πεποίθηση μου δίνει το δικαίωμα αλλά και μου γεννάει την υποχρέωση να σας μιλήσω σήμερα για ένα σπουδαίο θέμα, που πρέπει τα χριστιανόπουλα να είναι ενημερωμένα.
Το θέμα αυτό είναι η περιφρόνηση της Χριστιανικής Πίστης που παρατηρείται από πολλούς στις μέρες μας. Είναι η απομάκρυνση της Κοινωνίας μας από το Χριστό.
Δύο σημεία θα σας αναφέρω σαν διαπιστώσεις της αποστασίας και απομάκρυνσης της Κοινωνίας από τη ζωντανή πίστη του Χριστού μας. Το πρώτο είναι η απουσία των χριστιανών από την εκκλησία, από τον τακτικό Εκκλησιασμό της Κυριακής. Σκεφτείτε πως από τους 100 χριστιανούς της πατρίδας μας μόνον οι 4-5 εκκλησιάζονται τακτικά κάθε Κυριακή. Αυτή η συνεχής απουσία των πολλών σηματοδοτεί κάτι το πολύ σοβαρό. Πίσω από αυτό το φαινόμενο κρύβεται μια βαριά πνευματική αρρώστια. Πού άραγε βρίσκονται οι 95 από τους 100 χριστιανούς, αυτοί που περιφρονούν τη λατρεία του Θεού κατά την ημέρα της Κυριακής; Στις διασκεδάσεις της νύχτας του Σαββάτου, στον ύπνο, στις εκδρομές; Πολλές οι δικαιολογίες που φέρνουν και πολλά τα αίτια. Αλλά τίποτε δεν νομιμοποιεί την απουσία τους.
Αλλά το δεύτερο και το πιο βαρύ είναι η απομάκρυνση του Χριστού από τις καρδιές των ανθρώπων. Είναι – πιο συγκεκριμένα – η άρνηση του ανθρώπου στο να εφαρμόζει τις εντολές του Χριστού.
Φέρνουμε απλά παραδείγματα, εκθέτοντάς τα αντιπαραθετικά σε δεύτερο πρόσωπο:
α. Ο Χριστός μάς διδάσκει να λέμε την αλήθεια και να είμαστε ειλικρινείς στη ζωή μας. Συ, όμως, λες ηθελημένα ψέματα, είσαι ανειλικρινής και έτσι πολλές φορές ξεγελάς και εξαπατάς το συνάνθρωπό σου και περιφρονείς την εντολή του Χριστού.
β. Ο Χριστός παραγγέλλει να είσαι δίκαιος σ’ όλες τις πλευρές της ζωής σου. Συ, όμως, πολλές φορές διαπράττεις αδικίες με τις δοσοληψίες σου, με τις παράνομες πράξεις και τα βλαπτικά λόγια σου. Ο Χριστός λυπάται γιατί Τον αρνείσαι.
γ. Η διδαχή της Εκκλησίας σε συμβουλεύει: Να είσαι προσεχτικός στη ζωή σου, σεμνός στην ενδυμασία σου, στη συμπεριφορά σου, στα λόγια σου, στα θεάματά σου, δηλαδή στο τι θα επιτρέπεις να δουν τα μάτια σου. Συ, όμως, με την εν γένει στάση και τα φερσίματά σου δημιουργείς αταξίες, φιλονικίες, σκάνδαλα και επιβλαβείς προκλήσεις. Έχεις την αξίωση να έχεις το Χριστό φίλο και προστάτη στην καθημερινή ζωή σου;
δ. Ας κοιτάξουμε με μια σύντομη ματιά και την πλευρά της κοινωνίας μας: Ο Χριστός διδάσκει πως οι χριστιανοί πολίτες πρέπει να είναι ακέραιοι, ειλικρινείς, δίκαιοι και όχι άδικοι και χρηματολάτρες. Αλλά οι πιο πολλοί άνθρωποι σήμερα μέσα στη χριστιανική λεγόμενη κοινωνία μας είναι ανέντιμοι στις συναλλαγές τους, αφερέγγυοι και φοροφυγάδες, αδικούν την πολιτεία, είναι βουτηγμένοι μέσα στην πολύμορφη κοινωνική αδικία.
Υποψιάζομαι πως με τα λίγα αυτά παραδείγματα δημιουργείται μέσα σας ένας προβληματισμός. Λοιπόν, είμαστε αληθινοί ή κάλπικοι χριστιανοί; Γράψτε λοιπόν στη σκέψη σας, ότι ζούμε μέσα σε μια κοινωνία η οποία κατά κανόνα αρνείται το Ευαγγέλιο, αρνείται τον Χριστό ως οδηγό της ζωής. Είμαστε σε μια κοινωνία με όνομα μεν χριστιανικό, στη ζωή όμως και στην πράξη ζούμε σε μια αποχριστιανισμένη κοινωνία. Λίγο ακόμη, για να μας ταιριάζει ο τίτλος της αντιχριστιανικής κοινωνίας. Και αυτό κατ’ ουσίαν σημαίνει αλλαξοπιστία. Δηλαδή, έχουμε στην κοινωνική ζωή όχι τον αληθινό Θεό, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, αλλά ξένους-ψεύτικους θεούς, ξένες ειδωλολατρικές θεότητες. Έχουμε πυργώσει διάφορα κοινωνικά είδωλα, υλιστικού περιεχομένου. Ποια η αιτία αυτού του φαινομένου; Το επαναλαμβάνουμε: Η αποστασία, η απομάκρυνση από τον αληθινό Θεό. Ο σημερινός άνθρωπος έχει ως βάση στη ζωή του το χρήμα. Είναι χρηματολάτρης. Δηλαδή ειδωλολάτρης, με θεό τον Μαμωνά. Θυσιάζει πολλές φορές το Χριστό και τις εντολές του Ευαγγελίου, προκειμένου ν’ αποκτήσει «νόμιμα» ή παράνομα πλούτη, υλικά αγαθά. Θεός του είναι ο Μαμωνάς.
Κοιτάξτε, όμως, πώς ομιλεί και ξεκαθαρίζει το θέμα το ιερό Ευαγγέλιο: «Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά» (Ματθ. στ΄, 24). Δεν μπορεί να είστε δούλοι του Θεού και δούλοι και λάτρεις του χρήματος.
Πρέπει εδώ να αναφέρουμε κάτι για την οικονομική χρεοκοπία, δηλαδή για την πτώχευση, στην οποία κινδυνεύει να βρεθεί η χώρα μας. Γιατί μας βρήκε αυτό το κακό; Η απάντηση έρχεται αβίαστα από τα γεγονότα: Γιατί πίστεψαν οι Έλληνες πως το χρήμα λύνει όλα τα προβλήματα της ζωής και χαρίζει την ευτυχία. Πλάνη μεγάλη! Η δίψα για την απόκτηση του χρήματος έσπρωξε τον άνθρωπο στην χρηματολατρεία, να προσκυνάει το χρήμα ως ανώτερη δύναμη. Και ο Μαμωνάς, ο ψευτοθεός του χρήματος, έφερε όλα τα αρνητικά επακόλουθα: την παράνομη κερδοσκοπία, την φοροδιαφυγή, τις απάτες, τη διαφθορά των συνειδήσεων, με γενικό συνακόλουθο την οικονομική υποδούλωση, τον ευτελισμό και την επιτήρηση της Ελλάδας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Αγαπητά μας παιδιά, δεν έχω περιθώριο σήμερα να μακρύνω το λόγο μου χρησιμοποιώντας άλλα παραδείγματα. Το σύνθημα της φετινής μας Κατασκήνωσης ας το επαναλάβουμε ο καθένας χωριστά ως κατακλείδα και ως παράγγελμα επαγρύπνησης:
«Τεκνία, φυλάξατε ἑαυτούς ἀπό τῶν εἰδώλων» (Α΄ Ιωάν. ε, 21)
(Παιδιά μου, φυλαχτείτε από τους ψεύτικους θεούς.)
