Αναστάσιμος Άνθρωπος!
Όθεν και ημείς ως οι παίδες τα της νίκης σύμβολα φέροντες σοι τω νικητή του θανάτου βοώμεν…
Δεν συνειδητοποιεί ο πολύς κόσμος -ακόμα και ο Ορθόδοξος- ότι τα ψαλλόμενα στη λειτουργική ποίηση δεν αποτελούν λυρικές και ρομαντικές εξάρσεις αλλά βιωμένη εμπειρία των μελών του σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας μας. Στην καλύτερη περίπτωση αισθάνονται ότι οι άγιοι είναι υπεράνθρωποι μιας άλλης εποχής, μαρτυρούν τα συμβαίνοντα στη ζωή τους, την απαλλαγμένη από πειρασμούς ανάλογους των δικών μας!
Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι και άνθρωποι της εποχής μας μπορούν να ζουν με το όραμα και τον πόθο αγιασμού τους αγωνιζόμενοι στην εν Χριστώ ζωή. Κι αν υπάρχουν, λένε, τέτοιες ψυχές, αυτές σίγουρα τις φαντάζονται να είναι κλεισμένες σε μοναστήρια και να υποβάλλουν τον εαυτό τους σε στερήσεις-θυσίες που για τον μέσο άνθρωπο θεωρούνται αδιανόητες.
Κι όμως Ανάσταση χωρίς Σταυρό δεν μπορεί να υπάρξει κι όποιος συνεπώς θέλει να ζήσει την κοινή Ανάσταση δεν μπορεί παρά να θέλει και τον Σταυρό που προηγείται.
Αυτός ο τύπος ανθρώπου δεν είναι ουτοπία, όσο και αν μας φαίνεται παράξενο. Υπάρχει δίπλα μας και αγωνίζεται να μένει σταθερός στη δύσκολη επιλογή του για την αιωνιότητα, να βαδίζει κόντρα στο ρεύμα της εποχής μας. Δεν αναφερόμαστε βέβαια στους μυριάδες ανά τους αιώνες αγίους, άνδρες και γυναίκες, που έλαβαν το στεφάνι της αγιότητας ήδη, αλλά για αφανείς, πολλές φορές, ανθρώπους που ζουν ανάμεσά μας, που ποθούν το έλεος του Θεού διακαώς και εκείνο τους καταδιώκει κάθε ημέρα της ζωής τους.
Έναν τέτοιον άνθρωπο γνωρίσαμε στις 19 Απριλίου στην Κόρινθο· τον Κλάους Κένεθ, στην εκδήλωση που διοργάνωσαν τα Εκπαιδευτήρια ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ. Έναν άνθρωπο που έχει ζήσει τραγικές καταστάσεις ως παιδί, τόσο στην οικογενειακή του ζωή, όσο και στην προστασία που αναζήτησε στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, και οι οποίες (καταστάσεις) τον οδήγησαν να μισήσει τους ανθρώπους και να αναζητά δύναμη για να τους εξουσιάζει και ο ίδιος με τη σειρά του. Στα νεανικά του χρόνια το όνομά του είχε γίνει συνώνυμο της παραβατικότητας. Στην αναζήτησή του περιπλανήθηκε στις επικίνδυνες ατραπούς όλων των μεγάλων ανατολικών θρησκειών, αλλά και ετεροδόξων μειονοτήτων στην Ευρώπη, ακόμα δε και του αποκρυφισμού στη Λατινική Αμερική. Είκοσι πέντε φορές έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του.
Καθοριστική για τη ζωή του στάθηκε η γνωριμία του με τον Γέροντα Σωφρόνιο της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου του Έσσεξ το 1986. Μυήθηκε στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό μέσα από την αγάπη που έμπρακτα του δίδαξε ο Γέροντας Σωφρόνιος μεταμορφώνοντάς τον βιωματικά σε ένθερμο κήρυκα της εν Χριστώ αγάπης ανά τον κόσμο.
Κυριολεκτικά Αναστάσιμο το μήνυμα που μας έδωσε με την παρουσία του ο Κλάους Κένεθ την παραμονή του Σαββάτου του Λαζάρου. Ο ίδιος, ως άλλος Λάζαρος, ομολογεί ότι αναστήθηκε από τον ψυχικό θάνατο που του επεφύλασσε η περιπετειώδης ζωή του. Τώρα προτρέπει τους νέους, χωρίς αναβολή, στην προσευχή, τη μετάνοια, τη βίωση των ιερών μυστηρίων της Εκκλησίας μας. Έργο του πλέον είναι το να διαλαλεί με όλο του το είναι τη δόξα του Χριστού, το πάθος του για την Αγάπη και την Αλήθεια που είναι ο Χριστός.
Στη γνωριμία μας μαζί του δεν σαγήνευαν μόνο τα όσα μαρτυρούσαν τα χείλη του, αλλά κυρίως ο παλμός της καρδιάς του που κινητοποιούσε τον 74χρονο Κλάους να διαλέγεται ζωντανά με τους μαθητές των Εκπαιδευτηρίων, να τραγουδά την αγάπη του για τον Χριστό. Μίλαγε για τον Χριστό με ολόκληρο το είναι του, σαν ένα ενθουσιώδες μικρό παιδί. Με την παρουσία ενός τέτοιου αναστάσιμου ανθρώπου καταλαβαίνει κανείς τι εννοεί ο υμνογράφος όταν ψάλλει Όθεν και ημείς ως οι παίδες τα της νίκης σύμβολα φέροντες, σοι τω νικητή του θανάτου βοώμεν Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές και ευχόμαστε να τους δίνει ο Θεός δύναμη να εμπνέουν την τοπική κοινωνία με εκδηλώσεις σαν και αυτή.
Άρθρο από την Εφημερίδα “Η Φωνή της Κορινθίας” Απρίλιος 2019
