ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ ΓΙΑ ΤΟ 9ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2024
Γεμάτοι ενθουσιασμό και λίγο άγχος, αναχωρήσαμε από το σχολείο με τις υπεύθυνες συνοδούς μας με προορισμό το Μόναχο. Σκοπός μας να συμμετάσχουμε στο 9ο ευρωπαϊκό μαθητικό συνέδριο «Η Γερμανία των Ελλήνων, η Ελλάδα των Γερμανών. Η κλασική Ελλάδα και η επίδρασή της στον γερμανόφωνο πολιτισμό». Φτάνοντας στο αεροδρόμιο μας πλημμύρισε ένα αίσθημα ανυπομονησίας για το ταξίδι. Σε λίγες ώρες είδαμε από ψηλά μια άλλη χώρα, την όμορφη Γερμανία. Κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο, και έχοντας κουμπώσει καλά τα μπουφάν μας λόγω κρύου —τα προγνωστικά αναφέρονταν σε 0◦C και -3◦C—, και αφού πραγματοποιήσαμε την πρώτη μας επίσκεψη σε μια χριστουγεννιάτικη αγορά έξω από το αεροδρόμιο του Μονάχου, προχωρήσαμε για το ξενοδοχείο που θα μας φιλοξενούσε τις επόμενες μέρες. Όταν αντικρίσαμε την υπέροχη θέα από τον… 16ο όροφο που βρίσκονταν τα δωμάτιά μας, αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα στην πλατεία του Μονάχου, την περίφημη Marienplatz. Εκεί φωτογραφηθήκαμε μπροστά στα εντυπωσιακά κτίρια γοτθικού τύπου και φάγαμε το βραδινό μας γεύμα. Κάπως έτσι έληξε η πρώτη μας μέρα.
Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2024.
Η σημερινή μέρα ξημέρωσε στο Μόναχο. Μετά από την πρωινή μας προσευχή και ένα πλούσιο πρωινό συναντήσαμε τους μαθητές των εκπαιδευτηρίων «Κοσμάς ο Αιτωλός» και μαζί αναχωρήσαμε για το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Κατά τη διαδρομή οι καθηγητές μας μίλησαν για τη λειτουργία του στρατοπέδου και για το πώς αυτό επηρέασε τα υπόλοιπα. Περιηγηθήκαμε στους χώρους με μια βαθιά θλίψη για τα φρικτά πράγματα που είχαν συμβεί εκεί και αναλογιστήκαμε πόσο μπορούσε να αποκτηνωθεί το ανθρώπινο γένος… Το μεσημέρι φάγαμε κάτι ελαφρύ και διασκεδάσαμε παίζοντας σε ένα πάρκο δίπλα σε ένα ποτάμι. Αναχωρήσαμε για να επισκεφθούμε τα κεντρικά μνημεία του Μονάχου με σημαντικότερα τα Προπύλαια, ένα σημαντικό αξιοθέατο με αρχαιοελληνική όψη και φιλελληνικό χρώμα. Θαυμάσαμε την ομορφιά του και την περίτεχνη αρχιτεκτονική του. Ακολούθησε ένας μικρός περίπατος στις κεντρικές οδούς και κτήρια της πόλης. Μάλιστα συναντήσαμε μουσικούς με όργανα κλασσικής μουσικής και πιάνο με ουρά, οι οποίοι κάθε άλλο παρά πλανόδιους μουσικούς θύμιζαν. Μας ψυχαγώγησαν με πλούσιο μουσικό-εορταστικό πρόγραμμα. Το βράδυ πήγαμε στην καθολική εκκλησία Frauenkirche, όπου παρακολουθήσαμε μέρος της «γιορτής του φωτός». Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και αφού παίξαμε διάφορα παιχνίδια, κλείσαμε τη μέρα μας με βραδινή προσευχή. Μια γεμάτη μέρα έχει φτάσει στο τέλος της και η παρουσίασή μας στο συνέδριο πλησίαζε.
Σάββατο 30, Νοεμβρίου 2024
Η μέρα ξημέρωσε και όλοι είχαμε μεγάλη αγωνία για το βράδυ και ανυπομονησία για το συνέδριο. Αφού γευτήκαμε το πλούσιο πρωινό μας, αρχίσαμε τις τελευταίες πρόβες. Το μεσημέρι επισκεφτήκαμε ένα από τα πολλά mall του Μονάχου και παρόλο που δυσκολευτήκαμε στην αρχή να βρούμε το μέρος που θα τρώγαμε, τα καταφέραμε με τη βοήθεια ενός Έλληνα που συναντήσαμε τυχαία. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, ετοιμαστήκαμε και αναχωρήσαμε για το συνέδριο. Εκεί, αφού παρακολουθήσαμε τις συμμετοχές άλλων σχολείων, ήρθε η σειρά μας. Μετά από μία κατατοπιστική εισαγωγική παρουσίαση με κείμενο και σχετικές διαφάνειες, ερμηνεύσαμε τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και του Μανού Χατζιδάκι σε πολυφωνική χορωδιακή εκτέλεση. Μάλιστα τραγουδήσαμε και μουσικό έργο της πρώτης νιότης του Μίκη Θεοδωράκη με τον τίτλο
Εσπερινός σε μουσική Beethoven, ερμηνεύοντας ανέκδοτη παρτιτούρα, την οποία πρόθυμα μας παραχώρησε ο ειδήμων στους Θεοδωράκη – Χατζηδάκη (και όχι μόνο) κ. Παναγιώτης Ανδριόπουλος. Στο τέλος δεχθήκαμε θερμά συγχαρητήρια από όλους και κυρίως από τους διοργανωτές του Συνεδρίου, καθώς ανέφεραν ότι η συμμετοχή μας και μάλιστα η χορωδιακή μας απόδοση υπήρξε μοναδική και άκρως πρωτότυπη.
Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2024
Το τελευταίο πρωινό στο Μόναχο μας βρήκε με τα καλά μας ρούχα να εκκλησιαζόμαστε στον Ι. Ναό των Αγίων Πάντων. Ο ναός ήταν κατάμεστος από πιστούς, κυρίως Έλληνες, οι οποίοι μας υποδέχθηκαν εγκάρδια. Αφού κεραστήκαμε και πήραμε τις ευχές των πατέρων της Ενορίας, κατευθυνθήκαμε προς το αεροδρόμιο για το ταξίδι της επιστροφής. Μας έκανε εντύπωση ότι πάρα πολλές φορές στους δρόμους του Μονάχου συναντήσαμε πολλούς συμπατριώτες μας. Πέρα από τους Έλληνες μαθητές που βρίσκαμε κάθε βράδυ στην κεντρική πλατεία λόγω του συνεδρίου, οδηγός αστικής συγκοινωνίας, φύλακας στο Νταχάου, άνθρωποι στα μέσα μεταφοράς, υπάλληλοι στο ξενοδοχείο και σε καταστήματα… μας μιλούσαν στα ελληνικά. Μάνα Ελλάδα, άλλη μια Ελλάδα βρίσκεται έξω και πέρα από τα σύνορα σου, μα δεν σε ξεχνά.
Γλυκερία Νέγρη, Γεωργίνα Παπαχρήστου, Καλλιόπη Ρουμπέκα (Α΄ Λυκείου) & Βαρβάρα και Κωνσταντίνα Οικονόμου (Β΄ Γυμνασίου)
