Πρότυπον μαθητικής εκδρομής
Είναι γνωστόν ότι αι μαθητικαί εκδρομαί, ιδιαιτέρως «οι πενταήμερες», όπως τις αποκαλούν οι μαθηταί, έχουν ξεφύγει από τον σχολικόν προορισμόν των. Ονομάζονται μεν «εκπαιδευτικαί», αλλά κατήντησαν -ή μάλλον τας κατήντησαν- αντιεκπαιδευτικάς! Και μόνον αντιεκπαιδευτικάς; Κατήντησαν οδοί προς κάθε είδους παρανομίας.
Ιδού όμως και μία πρότυπος μαθητική, αληθώς εκπαιδευτική, εκδρομή, την οποίαν ωργάνωσαν τα εκπαιδευτήρια «Απόστολος Παύλος» Ισθμού της Κορίνθου, εις τους Αγίους Τόπους, κατά το δεύτερον δεκαήμερον του Νοεμβρίου 2008, καθώς πληροφορούμεθα από το τελευταίον θαυμάσιον σχολικόν περιοδικόν τους, «Πυρσός». Εκτός των πολλών εγχρώμων φωτογραφιών και κειμένων, τελειόφοιτος μαθητής του Λυκείου περιγράφει εις μίαν σελίδα πυκνογραμμένην, τας συγκινήσεις, τας οποίας ένοιωσαν, επισκεπτόμενοι ως εκδρομείς – προσκυνηταί, τους ιερούς χώρους των αγίων και θείων προσκυνημάτων. Γράφει μεταξύ των άλλων: «Περπατάμε στα αγιασμένα χώματα της Ιερουσαλήμ. Νιώθουμε ρίγη συγκίνησης και ευφροσύνης… Ξημερώματα 14 Νοεμβρίου στη Βηθλεέμ. Να ο περίλαμπρος Ναός της Βηθλεέμ. Το Σπήλαιο, η Φάτνη. Ο Κύριος ‘νηπιάζει δι΄ εμέ’… Άλλη μέρα στη Ναζαρέτ… Στον Ιορδάνη, όπου ‘εφανερώθη η της Τριάδος προσκύνησις’… Στη Γαλιλαία… στην Καπερναούμ, όπου ο Κύριος την διάλεξε και την είχε κέντρο της δράσεώς Του. Εκεί και η λίμνη της Γενησαρέτ. Το τοπίο ειδυλλιακό. Κοντά μας ένα καραβάκι, κι αμέσως αποφασίζουμε και μπαίνουμε μέσα. Διαβλέπουμε τον ίδιο τον Κύριο να περπατάει επάνω στην επιφάνεια του νερού… Την περιγραφή του όρους Θαβώρ με τον περίλαμπρο ναό του την κρατάω στην ψυχή μου. Για τον πανίερο Ναό της Αναστάσεως με το φρικτό Γολγοθά και τον πανάγιο Τάφο η σκέψη όλων μεταρσιώθηκε. Είμαστε στην καρδιά της πίστεώς μας. ‘Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν Δέσποτα και την Αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν’…
Ποίος δεν συγκινείται με τέτοιες μαθητικές προσκυνηματικές εκδρομές και ποία σύγκρισις να γίνη με μαθητάς και καθηγητάς, οι οποίοι συναγελάζονται εις ταβέρνας και νυκτερινά κέντρα, επιδιδόμενοι εις μέθας και ηθικάς εκτροπάς; Επίκαιρος πάντοτε δι΄ όλους ο λόγος του ηγαπημένου μαθητού του Κυρίου: «Μη μιμού το κακόν, αλλά το αγαθόν» (Γ΄ Ιω., 11). Πότε μαθηταί και καθηγηταί θα αρθούν εις το ύψος της αποστολής των;
(16 – 1 – 2009, σελ. 2)
Η «Ανόρθωσις»
Ελάβομεν το τεύχος 20 του εκλεκτού μαθητικού περιοδικού «Ο Πυρσός», εκφραστικού οργάνου των εκπαιδευτηρίων «Απόστολος Παύλος» της Κορίνθου. Το επιμελές αυτό τεύχος είναι αφιερωμένον εις την Αμμόχωστον και το ηρωικόν και μαρτυρικόν σωματείον της «Ανόρθωσις».
Δι΄ ειδικού άρθρου κακίζονται τα επεισόδια, τα οποία διεδραματίσθησαν εις το Φάληρον, όπου οπαδοί του «Ολυμπιακού» επεφύλαξαν βάρβαρον υποδοχήν εις φιλάθλους της «Ανορθώσεως», οι οποίοι έφθασαν εκ Κύπρου, διά να παρακολουθήσουν τον αγώνα. Υπάρχουν σελίδες αφιερωμέναι εις τον ήρωα της ΕΟΚΑ Γρηγόρην Αυξεντίου, ο οποίος υπήρξεν απόφοιτος του Γυμνασίου Αμμοχώστου και μέλος της «Ανορθώσεως», όπως και άλλοι ήρωες και μάρτυρες, τους οποίους ανέδειξε το σωματείον, το οποίον κάθε φοράν που κατεστρέφετο υπό του εχθρού, ανεγεννάτο εκ της τέφρας του. Επί ένα σχεδόν αιώνα, διότι η «Ανόρθωσις» ιδρύθη το 1911.
Ευρεία μνεία γίνεται υπό του περιοδικού και εις τον «Ορθόδοξον Τύπον», δι΄ όσα έγραψεν εις το άρθρον του «Ανόρθωσις». Οσάκις, λοιπόν, απελπιζόμεθα και λέγομεν ότι σήμερον οι νέοι μας δεν έχουν πρότυπα, ας στραφώμεν προς την δύσμοιρον Κύπρον και ας ίδωμεν ποία πρότυπα ανθρώπων και ηρώων μας παρέχει….
(12 – 12 – 2008, σελ. 2)
Ξεσκεπάζει τους πλαστογράφους
Το περιοδικόν «Κοινωνικές Τομές» (των νέων Εκπαιδευτηρίων «Απόστολος Παύλος» στον Ισθμό της Κορίνθου), αρ. 4, καταχωρίζει επιστολήν του διασήμου Αμερικανού Καθηγητού της Αρχαιολογίας Στέφεν Μίλλερ προς το επίσημον περιοδικόν του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, διά της οποίας ξεσκεπάζει τους σφετεριστάς της ιστορικής αληθείας και καταρρίπτει τους ισχυρισμούς των Σκοπίων περί του δήθεν δικαιώματός τους να αποκαλούνται ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ.
Εις την σπουδαιοτάτην αυτήν επιστολήν σημειώνονται και τα εξής: ………
(7 – 8 – 2009, σελ. 2)
Αίτια φόβου και ανασφάλειας
Εις το περιοδικόν «Κοινωνικές Τομές», αρ. τ. 3, και εις την σελίδα «Θέσεις και προβληματισμοί», γίνεται προσπάθεια ανευρέσεως των αιτίων του φόβου και της ανασφάλειας των συγχρόνων ανθρώπων, και μάλιστα εις την χώραν μας. Μεταξύ των άλλων αναφέρονται: Εγκληματικαί ενέργειαι, φόβοι κυκλοφορίας κατά τας νυκτερινάς ώρας και ιδίως εις ωρισμένας, πλέον επικινδύνους περιοχάς, εις την ανεπάρκειαν αστυνομεύσεως, εις την τεραστίαν αύξησιν των αλλοδαπών, και εις πολλά άλλα αίτια. Και υπογραμμίζει ιδιαιτέρως, «ότι η βαθύτερη ρίζα του κακού βρίσκεται στο γεγονός ότι η χώρα μας προ πολλού είναι ‘ανοχύρωτη’, όχι τόσο από ανεπάρκεια αστυνομεύσεως, όσο από έλλειψη παιδείας, ηθικής και πνευματικής».
Πράγματι, εάν ηθέλομεν ερευνήσει τα αίτια όλων των κακών τα οποία μαστίζουν τα άτομα, αλλά και το σύνολον των ανθρώπων, θα ίδωμεν και θα διαπιστώσωμεν έλλειμμα χριστιανικής πίστεως, ηθικής παιδείας, και πνευματικήν υποβάθμισιν. Και διά να το είπωμεν σαφέστερον, μας επηρεάζει η αμαρτία και η απομάκρυνσις από τον Θεόν και την «οδόν των εντολών αυτού». Είναι αποδεδειγμένον ότι οι ευσεβείς του Θεού άνθρωποι αντιμετωπίζουν τας δυσχερείας και τους κινδύνους της ζωής, χωρίς φόβους και χωρίς ηυξημένην ανασφάλειαν. Τι λέγει ο προφήτης Δαβίδ; «Εάν πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου, ου φοβηθήσομαι κακά, ότι συ ει μετ΄ εμού» (Ψαλμ. 22, 4).
(12 – 6 – 2009)
