Φτάσαμε στην Πόλη!.. (Το προσκύνημα των μελών της Σχολικής μας Κοινότητας τον Νοέμβριο)
Μέσα στη σκλαβωμένη πρωτεύουσα του Γένους μας περπατήσαμε, προσκυνητές στα ιερά μας κειμήλια. «Η Κωνσταντινούπολη ήταν το πιο δραματικό, το πιο συγκινητικό θέαμα της ψυχής μας. Τα μάτια μου είχαν ανοίξει όσο ποτέ πριν. Κοίταζα… κοίταζα… και όσα έβλεπα δεν χωρούσαν στην όρασή μου…» («Γεννήθηκα στο 1402», Π. Κανελλόπουλος). Ήρθαν στη σκέψη μας τα λόγια του Δαβίδ τα σχετικά με τη βαβυλώνια αιχμαλωσία (Ψ. 136). Αλλά και η ελληνική καρδιά πάντοτε θυμάται, θρηνεί και υμνολογεί την Πόλη: «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε…». Αληθώς εις την Πόλιν αισθάνεσαι ότι «το Έθνος των Ελλήνων διερράγη, αλλά το γένος των Ελλήνων διεσώθη».
Η Πρώτη μέρα της εκδρομής μας (Θεσσαλονίκη: Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου, Αψίδα Γαλέριου, Ροτόντα – Κομοτηνή)
Σήμερα ξεκινήσαμε το μακρινό μας ταξίδι από την Κόρινθο για την Κωνσταντινούπολη με πολλή όρεξη. Παρά τη μεγάλη απόσταση δεν μας φάνηκε κουραστικό. Οι διάφορες δραστηριότητες που οι καθηγητές μας είχαν ετοιμάσει για τη διαδρομή μάς έκαναν να χάσουμε την αίσθηση του χρόνου.
Σταματήσαμε στον Ι. Ναό του Αγ. Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη όπου ξεναγηθήκαμε και προσκυνήσαμε.
(Μαρία Σαββανικολάου, Γ΄ Λυκείου)
Η Δεύτερη μέρα της εκδρομής μας (Ραιδεστός – Κωνσταντινούπολη: Ι. Μ. Χώρας, ι. Ναός Παναγίας Βλαχερνών, Κλειστή Αγορά)
(Ηλέκτρα Τασιοπούλου, Γ΄ Λυκείου)
Σήμερα ξυπνήσαμε νωρίς νωρίς με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Περάσαμε το τελωνείο και μετά από δύο ώρες περίπου καταλήξαμε στην άλλοτε ελληνική πόλη της Ανατολικής Θράκης, τη Ραιδεστό. Γευματίσαμε και συνεχίσαμε το ταξίδι. Πόσο συγκινητική υπήρξε η άφιξή μας στην Πόλη! Γίνεσαι ένα με το χώρο, με τον ιστορικό χρόνο. Αντικρίζοντας τώρα τα τείχη της Πόλης, αυτά που έφτιαξε ο αυτοκράτορας Μ. Θεοδόσιος, ανυπομονούσαμε να ξεναγηθούμε στο πρώτο μας προσκύνημα: την ι. Μονή της Χώρας. Ο μιναρές που βρίσκεται σε μια γωνιά της Μονής μάς προκαλούσε ένα αίσθημα λύπης. Ο ξεναγός μας κ. Αρμάν άρχισε την ξενάγηση από τον εξωτερικό χώρο, αναφέροντάς μας κάποια ιστορικά στοιχεία. Ύστερα περάσαμε στο εσωτερικό της Μονής, όπου είδαμε τα αξεπέραστης τέχνης ψηφιδωτά και τοιχογραφίες. Συνεχίσαμε την επίσκεψή μας στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, που βρίσκεται στα παράλια του Κεράτιου Κόλπου. Ξεναγηθήκαμε κι εκεί έξω και μέσα στο ναό. Με κατάνυξη ψάλαμε εδώ τροπάρια της Παναγίας μας. Έπειτα είχαμε ελεύθερο χρόνο να περιηγηθούμε στην κλειστή αγορά της Κωνσταντινούπολης, όπου μπορεί κανείς να βρει ό,τι θέλει.
(Γιάννης Μπάκος, Γ΄ Λυκείου)
(Αλέξανδρος Πιλίλης, Α΄ Λυκείου)
Η Τρίτη μέρα της εκδρομής μας (Κωνσταντινούπολη: Οικουμενικό Πατριαρχείο, Αγια-Σοφιά, υπόγεια Δεξαμενή Ιουστινιανού, Ι. Μ. Ζωοδόχου Πηγής, Μπαλουκλί, Κρουαζιέρα στο Βόσπορο)
Σήμερα αξιωθήκαμε να δούμε την Αγία Σοφία, «τη μεγάλη Εκκλησιά».Έμοιαζε με παλάτι. Στη σκέψη μου ήρθε το «Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γη… σημαίνει κι η Αγια-Σοφιά, το μέγα μοναστήρι». Είδα για πρώτη φορά από κοντά τον Οικουμενικό Πατριάρχη μας κ. Βαρθολομαίο και μου έκανε εντύπωση το ότι ήταν τόσο ήρεμος και φιλικός με όλο τον κόσμο.
(Ιωάννης Πούλης, Α΄ Λυκείου)
Το πρωί ξεκινήσαμε όλοι χαρούμενοι το πρόγραμμα της νέας μέρας. Πρώτος μας σταθμός ήταν το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο. Εκεί είδαμε την πύλη όπου απαγχόνισαν τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄. Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το Υδραγωγείο του Ιουστινιανού και καταλάβαμε πόσο ανεπτυγμένη ήταν η τεχνολογία της εποχής. Από εκεί πήραμε το δρόμο για την Αγία Σοφία. Ένα από τα μεγάλα θαύματα του κόσμου δέσποζε μπροστά στα μάτια μας. Περνώντας την είσοδό της μείναμε άναυδοι. Διαπιστώσαμε τα εγκλήματα που έκαναν οι Οθωμανοί: τα υπέροχα ψηφιδωτά που κοσμούσαν τους τοίχους του ναού είχαν σκεπαστεί και στη θέση τους υπήρχαν φράσεις από το κοράνι. Μόνο πολύ λίγα ψηφιδωτά και τοιχογραφίες μας υπενθύμιζαν ότι κάποτε εκεί ήταν χριστιανικός ναός. Συνεχίσαμε με την επίσκεψή μας στον ι. Ναό του Αγίου Μηνά. Εκεί ακούσαμε τα λόγια του σημερινού Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Ακόμα, επισκεφτήκαμε το Μοναστήρι του Μπαλουκλί. Στο προαύλιο υπάρχουν οι τάφοι των πατριαρχών. Κάναμε για αρκετή ώρα μια υπέροχη κρουαζιέρα στα νερά του Βοσπόρου. Η μέρα μας έκλεισε με ένα ψυχαγωγικό πρόγραμμα που ετοιμάσαμε εμείς οι ίδιοι. Ζήσαμε μια υπέροχη μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ!
(Γιάννης Λάτσης, Γ΄ Γυμνασίου)
Η μέρα μας σήμερα ήταν γεμάτη από την ιστορία του Γένους μας! Επισκεφτήκαμε το Πατριαρχείο. Είδαμε την πύλη στην οποία κρέμασε ο Σουλτάνος και η θηριωδία των Τούρκων τον Οικουμενικό Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄. Η πύλη αυτή παραμένει κλειστή. Είδαμε και τη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Είναι ένα επιβλητικότατο κτήριο με εντυπωσιακή αρχιτεκτονική. Ύστερα ήρθαμε στην υπόγεια δεξαμενή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Σε πιάνει δέος όταν μπαίνεις σε ένα τόσο μεγάλο οικοδόμημα. Καθώς είναι σκοτεινά και φωτίζουν τους κίονες με πορτοκαλί φώτα, το μέρος μοιάζει παραμυθένιο. Μετά επισκεφτήκαμε το θρυλικό μνημείο μας, που όλοι ανυπομονούσαμε με λαχτάρα να δούμε, την Αγία Σοφία. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις αυτήν την τεράστια και πανέμορφη εκκλησιά. Μπαίνεις μέσα κι αντικρίζεις τον τρούλο της σε ύψος 62 μέτρα! Οι θόλοι της, τα ψηφιδωτά της, το μέρος όπου στεκόταν η βασίλισσα, όλα όλα μας γοήτεψαν και μας συγκίνησαν. Ένιωσα όμως μέσα μου λύπη και οργή για τη σημερινή κατάσταση.
Ύστερα πήγαμε στην εκκλησία του Αγίου Μηνά και πήραμε την ευχή του Πατριάρχη μας, που χοροστάτησε σήμερα σε αυτό το ναό. Είχαμε ιδιαίτερα την ευλογία του και φωτογραφηθήκαμε μαζί του. Αργότερα κάναμε μια μαγευτική κρουαζιέρα στο Βόσπορο, στη διάρκεια της οποίας τραγουδήσαμε τραγούδια που αναφέρονται στην Πόλη και χορέψαμε. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο. Και εδώ πάλι μεταξύ μας διασκεδάσαμε πολύ. Η σημερινή μέρα θα μου είναι αξέχαστη.
(Θεοδώρα Πούλη, Γ΄ Γυμνασίου)
Η Τέταρτη μέρα της εκδρομής μας
(Χάλκη, Θεολογική Σχολή – Κομοτηνή)
Η τελευταία μέρα στην Πόλη ήταν πολύ συγκινητική, πιο πολύ από τις προηγούμενες. Είχαμε την ευκαιρία να ανεβούμε με τα πόδια ή με άμαξες στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Καθίσαμε στα παλιά ξύλινα θρανία και πήραμε μια γεύση από το πώς γίνονταν εκεί τα μαθήματα. Προσκυνήσαμε στο θαυμάσιο Ναό της της Αγίας Τριάδας, και απολαύσαμε τη θέα που έβλεπε στο Βόσπορο.
Μετά πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Αυτό το ταξίδι αποτυπώθηκε βαθιά βαθιά στην ψυχή μας. Όλες οι αναμνήσεις μας απ΄ αυτόν τον τόπο θα φωνάζουν για πάντα: «Η Πόλη δεν είναι απλώς ελληνική. Είναι Ελλάδα.»!..
(Μαρία Σαββανικολάου)
