Παίρνω από καιρό το περιοδικό «Ο Πυρσός» των Εκπ/ρίων σας. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον το παιδαγωγικό έργο που επιτελείται στα Εκπαιδευτήριά σας. Εκεί όμως που επιθυμώ να σταθώ είναι η ευαισθητοποίησή σας στο πρόβλημα που σήμερα αποτελεί την υπ΄ αριθμ. 1 απειλή για την ανθρωπότητα: το οικολογικό. Πολύς λόγος γίνεται για την ανάγκη ανάπτυξης στα παιδιά περιβαλλοντικής συνείδησης, μια και είναι αληθής η διαπίστωση ότι μόνο μέσα από την παιδεία είναι δυνατό να την αναπτύξουν οι πολίτες του αύριο. Στα σχολεία μας λέγονται και ακούγονται αρκετά περί οικολογίας. Πόσο όμως αγγίζει τα παιδιά η θεωρητική μόνο ενασχόληση; Πόση δύναμη μπορεί να έχει από μόνο του ένα μάθημα, για να επιφέρει αλλαγή στις καθημερινές συνήθειες των παιδιών, όταν λείπει η πράξη και η βιωματική εμπειρία;
Η δημιουργία του Βοτανικού Κήπου με τον προσωπικό κόπο των μαθητών σε όλες τις φάσεις εργασίας, η εξοικονόμηση νερού, η προσπάθεια δημιουργίας φυσικού λιπάσματος, που παρακολουθώ από τις σελίδες του περιοδικού σας, πραγματικά με εντυπωσιάζει. Καταλαβαίνει κανείς πόση προσπάθεια απαιτεί ο σχεδιασμός και η εκτέλεση τέτοιων σχολικών προγραμμάτων. Η βιωματική αυτή προσέγγιση, που συμπληρώνει καίρια τη θεωρητική μελέτη, κινητοποιεί τον εσωτερικό κόσμο των μαθητών και αποτελεί την καλύτερη «εμπέδωση» των γνώσεων και των πρακτικών που επιθυμούμε να μεταδώσουμε.
Διαβλέπω ότι τα Εκπαιδευτήρια «Απόστολος Παύλος» θα αναπτύξουν ακόμη περισσότερο τον τομέα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που παρέχουν ήδη πρωτοποριακά και εύχομαι να βρουν μιμητές και άλλα σχολεία. Σας εκφράζω τα ολόθερμα συγχαρητήριά μας.
Με εκτίμηση,
Δημήτρης Χρονόπουλος
